Ελληνικη Πυλη του Σαολιν Koυνγκ Φου
Shaolin Kungfu Greek Portal
少林功夫希腊网门

Η Μεγάλη Καταστροφή Του Σαολίν

ΕΛΕΥΘΕΡΟ ΚΕΙΜΕΝΟ ΜΟΝΟ ΓΙΑ ΑΝΑΓΝΩΣΗ
Επιμέλεια: Γραφείο Ενημέρωσης και Δημοσίων Σχέσεων «ΕΠΟΣ»

Ο Ναός Σαολίν στα 1500 χρόνια της ιστορίας του, έχει πέσει θύμα της καταστροφικής μανίας διαφόρων βασιλιάδων και πολιτικών προσώπων. Η τελευταία όμως και ίσως η μεγαλύτερη καταστροφή του Ναού έγινε το 1928, η οποία διήρκησε 40 ημέρες και ουσιαστικά λίγο έλειψε να εξαφανίσει το πανάρχαιο Μοναστήρι και την πολλών αιώνων ιστορίας του.



Ο Τζιανγκ Τζιε Σι [Κιν.: Jiǎngjièshí 蔣介石 | 1887 ~ 1975 Κ.Ε.], γνωστός στη δύση ως Τσιανγκ Κάι Σεκ, αγωνιζόταν για την επανασύνδεση της Κίνας. Συγκεντρώνοντας έναν τεράστιο στρατό με τη Βόρεια Εκστρατεία [Κιν.: běifá 北伐 | 1926 ~ 1928 Κ.Ε.], είχε σκοπό να απελευθερώσει ολόκληρη την κινεζική ύπαιθρο από την ηγεσία των πολεμάρχων [Κιν.: Běiyáng Jūnfá 北洋军阀], μια για πάντα.

Το 1928 Κ.Ε., το 17ο έτος της Κινεζικής Δημοκρατίας, ο Σι Γιόου Σαν [Κιν.: Shí Yŏusān 石友三 | 1891 ~ 1940 Κ.Ε.] ένας χαμηλόβαθμος αξιωματικός του πολέμαρχου Φενγκ Γιου Σιανγκ [Κιν.: féngyùxiáng 冯玉祥 | 1882 ~ 1948 Κ.Ε.], στάλθηκε να εκδιώξει τον πολέμαρχο Φαν Τζονγκ Σιου [Κιν.: fánzhōngxiù 樊钟秀 | 1888 ~ 1930 Κ.Ε.], διοικητή του 4ου συντάγματος της επαρχίας Χονάν.


Ο Στρατηγός Φαν καταγόταν από το χωριό Σια Τζουάνγκ [Κιν.: xiàzhuāng 夏庄] του Πινγκ Ντινγκ Σαν [Κιν.: Píngdǐngshān 平顶山]. Το 1901 Κ.Ε., είχε μελετήσει Σαολίν Γου Γκονγκ ως μαθητής του σεβάσμιου δάσκαλου Σι Χενγκ Λιν για τρία έτη και είχε αναπτύξει δυνατή φιλία με τον σεβάσμιο Σι Μιάο Σινγκ [Κιν.: shì miàoxìng 释妙兴 | 1891 ~ 1928 Κ.Ε.], ο οποίος ήταν γνωστός για τις εξαιρετικές ικανότητες του στις πολεμικές τέχνες του Σαολίν και διοικητής του πρώτου στην ιστορία των Σαολίν στρατιωτικού τάγματος με στρατιώτες μοναχούς Σαολίν [Κιν.: shǎolínsì bǎowèituán 少林寺 保卫团].


Το Φεβρουάριο του 1928 Κ.Ε., ο σεβάσμιος Μιάο Σινγκ που πλέον είχε το τίτλο του Διοικητή Συντάγματος - Ζουάν Τζανγκ [Κιν.: tuán zhǎng 团长], από τον πολέμαρχο Γου Πέϊ Φου [Κιν.: wú pèi fù 吴佩阜 | 1874 ~ 1939 Κ.Ε.] με τον οποίο είχε συμμαχήσει σε μια προσπάθεια διασφάλισης της ειρήνης και της αρμονίας του Ναού Σαολίν και των κατοίκων του, πηγαίνει με τους μοναχούς στρατιώτες Σαολίν να βοηθήσουν τον στρατηγό Φαν Τζονγκ Σιου, απέναντι στα στρατεύματα του Φενγκ Γιου Σιανγκ, τα οποία είχαν ήδη καταλάβει το Σιάν [Κιν.: Xi'an 西安] και βάδιζαν προς την επαρχία Χονάν.


Στις 6 Μαρτίου, μετά από σφοδρή μάχη στη πόλη Ου Γιανγκ [Κιν.: Wǔyáng 舞阳], εναντίων των στρατευμάτων του Ρεν Γινγκ Τσι [Κιν.: rèn yīng qí 任应岐 | 1892 ~ 1934 Κ.Ε.], ο Μιάο Σινγκ πεθαίνει στη μάχη σε ηλικία 37 ετών. Η σωρός του, καθώς και των υπολοίπων Σαολίν, εγκαταλείπονται στο πεδίο της μάχης με διαταγή του Σι Γιόου Σαν. Ο Φαν Τζονγκ Σιου το σκάει και κρύβεται στο Ναό Σαολίν όπου εγκαθιδρύει το αρχηγείο του μέσα στο μοναστήρι.


Στις 15 Μαρτίου του 1928 Κ.Ε.,τα στρατεύματα του Σι Γιόου Σαν άρχισαν να πολιορκούν το Ναό Σαολίν. Τελικά, ο Φαν Τζονγκ Σιου αναγκάστηκε να το σκάσει από το μοναστήρι, μαζί με πολλούς από τους μοναχούς.

Με εντολή του Διοικητή της Ταξιαρχίας Σου Μινγκ Τσί [Κιν.: sū míng qǐ 苏明启] ένας λοχίας καίει το Ναό συθέμελα. Δεν έμεινε σχεδόν τίποτα από τον κατεστραμμένο Ναό και 200 από τους μοναχούς που είχαν αρνηθεί να εγκαταλείψουν το μοναστήρι, σκοτώθηκαν [σχεδόν όσοι υπήρχαν τότε στο μοναστήρι ]. Επίσης, καταστράφηκαν και πολλοί ναοί που είχαν φιλικές σχέσεις με το Σαολίν.

Όλα τα βασικά κτίρια και οι αίθουσες του μοναστηριού, έμεινα βυθισμένα στις φλόγες για περισσότερο από 40 ημέρες. Την ολοκληρωτική καταστροφή του Ναού, συμπληρώνουν η καταστροφή των λειψάνων και άλλων πολυάριθμων ιερών αντικειμένων. Η Αίθουσα των Ουράνιων Βασιλέων [Κιν.: Tiānwángdiàn 天王殿], η Αίθουσα του Σακυαμούνι [Κιν.: Dàxióngdiàn大雄殿], η Αίθουσα Τζιναλουό [Κιν.: jǐnnàluódiàn 紧那罗殿], η Αίθουσα των Έξι Προγόνων [Κιν.: liùzǔdiàn 六祖殿], η Αίθουσα Γιάμα [Κιν.: Yánwangdiàn 阎王殿], η Αίθουσα του Βασιλιά Δράκου [Κιν.: Lóngwángdiàn 龙王楼], οι Πύργοι της Καμπάνας και του Τυμπάνου [Κιν.: zhōnggǔlóu 钟鼓楼], η κουζίνα [Κιν.: xiāngjīchú 香积厨], η αποθήκη [Κιν.: kùfáng 库房], η Αίθουσα Διαλογισμού [Κιν.: chántáng禅堂], κατεστράφησαν ολοσχερώς από την πυρκαγιά, συμπεριλαμβανομένης της Βιβλιοθήκης του Ναού με όλα τα ιερά κείμενα και χειρόγραφα, που είχαν συγκεντρωθεί εκεί από την αρχή της δημιουργίας του Ναού Σαολίν.

Πολυάριθμα ιστορικά χειροτεχνήματα, πλήθος κειμένων και χειρογράφων σχετικά με τις πολεμικές τέχνες του μοναστηριού καταστράφηκαν επίσης. Δυστυχώς, τα τρία από τα αρχαιότερα βιβλία του Ναού που καταστράφηκαν και χάθηκαν, στοιχειώνουν ακόμη και τώρα τις μνήμες των ιερέων του μοναστηριού. «Η βασική τέχνη των Σαολίν», τα «Μυστικά της πυγμαχίας Σαολίν» και «Η ουσία της πυγμαχίας Σαολίν». Μετά το πέρασμα του πύρινου ολέθρου, ο Ναός Σαολίν είχε σχεδόν χαθεί.


Κατά ειρωνικό τρόπο, αυτά που παρέμειναν όρθια μετά την τρομερή φωτιά, ήταν κάποιες τοιχογραφίες που απεικόνιζαν στιγμές μάχης και εξάσκησης της τέχνης του Σαολίν Γου Γκονγκ από Σαολίν μοναχούς, και αρκετές πέτρινες στήλες από τους αρχαίους χρόνους που διακήρυσσαν ότι ο Ναός πρέπει να προφυλάσσεται και να προστατεύεται από κάθε είδους καταστροφή, σύμφωνα με τις διαταγές διαφόρων αυτοκρατόρων στο πέρασμα των χρόνων της ιστορίας του μοναστηριού.

Οι Μοναχοί, οι οποίοι κατάφεραν να ξεφύγουν από την οργή του εξαγριωμένου πολέμαρχου, έφυγαν μακριά.

Όσοι από τους μοναχούς παρέμειναν, υπέφεραν στη διάρκεια των επόμενων χρόνων. Ο Ναός Σαολίν ήταν πλέον απαγορευμένο μέρος, όπως επίσης και ο τίτλος του μοναχού Σαολίν. Από τους 200 και πλέον μοναχούς που κατοικούσαν στο μοναστήρι μόνο ελάχιστοι απέμειναν στο Σονγκσάν. Εγκαταλείποντας το μεγαλύτερο μέρος από τα ερείπια του μοναστηριού, κλείδωσαν τις κύριες πύλες, σταμάτησε η αποδοχή νέων Μοναχών και σπουδαστών και συνέχισαν να ζουν στην αφάνεια, στο πίσω μέρος του μοναστηριού.


Μετά από αυτό, ο ναός Σαολίν ερειπωμένος πλέον διοικείται από έναν απλό μοναχό τον Σι Τσεν Σου [κιν.: shìzhēnxù 释贞绪 | 1893 ~ 1955 Κ.Ε.] ο οποίος σε ηλικία 36 ετών έγινε “Επιβλέπων της Μονής” [κιν.: jiànyuàn 监院] και ο αναπληρωτής ηγούμενος [κιν.: gòngtóng zhǔchí 共同主持]. Αυτός (και άλλοι σαν αυτόν) προστάτευε μόνο την Πύλη του βουνού [Κιν.: Shānmén 山门], τα ελάχιστα ερειπωμένα κτήρια και τίποτα περισσότερο.

Το 1931 Κ.Ε. ο Ιαπωνικός στρατός κατέλαβε τον έλεγχο της Μαντζουρίας [Κιν.: Mǎnzhōu 满洲] και το 1936 Κ.Ε., Ιαπωνία κατέλαβε την Κίνα. Το 1941 Κ.Ε., Ιάπωνες εισβολείς κατέλαβαν το Ναό Σαολίν, καταστρέφοντας για άλλη μια φορά ότι είχε απομείνει από το φημισμένο μοναστήρι και χρησιμοποιούσαν το χώρο του για εκπαιδευτήριο. Όταν το 1949 Κ.Ε. ανέλαβε την εξουσία το Κομμουνιστικό Κόμμα του Μάο, δήμευσε τη γη που ανήκε στο μοναστήρι και είχε έκταση 13.000 στρέμματα, αφήνοντάς του για χρήση μόνο πέντε. Επίσης, απαγορεύτηκε η εξάσκηση στο Σαολίν Γου Γκονγκ, καθώς θεωρήθηκε ως «αντίθετη στην επανάσταση», και μεγάλη απειλή για το κράτος. Οι Μοναχοί συνέχισαν να εξασκούνται στο Τσαν και στις πολεμικές τους ικανότητες, όμως με μεγάλη μυστικότητα, εκεί όπου είχαν καταφύγει. Εκείνοι που έφυγαν από το Ναό εξασκούνταν κεκλεισμένων των θυρών σε άλλους ναούς ή μόνοι στις περιπλανήσεις τους, διδάσκοντας περιστασιακά άλλους, διαδίδοντας την παράδοση του Σαολίν.